بیش از یک هفته ای است که با شروع نشاء زمین ها، فصل کشاورزی برنج در سال جاری آغاز شده است. در حالی که هیچ چشم انداز روشنی پیش روی شالیکاران نیست. شاید آنهایی که با شالیکاری و شالیکاران ارتباط و آشنایی ندارند به صرف قیمت بالای برنج در سال گذشته گمان برند که شالیکاران وضع اقتصادی خوبی دارند، در حالی که عملن هزینه های تولید ( و همچنین هزینه های جاری زندگی) چنان افزایشی یافته که این افزایش متوسط 70 درصدی بهای برنج هم بهبودی در وضعیت معیشتی کشاورزان شالیکار ایجاد نکرده است.

مقایسه قیمت برنج در مهرماه سال های 86 و 87 (1) نشان دهنده ی متوسط افزایش قیمت 70 درصدی این محصول است در حالی که به همان میزان هزینه های تولید ( از جمله دستمزد کارگران نشاکار یا دروگر) نیز افزایش یافته است. علاوه بر این کاهش شدید میزان تولید برنج به دلیل شرایط نامناسب جوی( کمبود باران، کمبود آب و بارش باران در ایام نزدیک به برداشت محصول) جبران این افزایش قیمت را کرده است. در کنار این ها و با نزدیک شدن زمان انتخابات دولت اهتمام عجیبی در آب رسانی، گاز رسانی و اجرای طرح هادی روستاها به خرج داده و هزینه های سنگین این طرح های عمرانی نیز بر دوش روستائیان تحمیل شده و جیب هایشان را کاملن خالی کرده است .

سال زراعی جاری هم در شرایطی آغاز شده که سردی هوا در همان گام نخست خسارت زیادی به کشاورزان وارد کرده و بیم کاهش محصول برداشتی از همین ابتدای کار با کشاورزان همراه شده و علاوه بر آن افزایش شدید دستمزد کارگران که در چند روز اخیر به مرز 40 هزار تومان هم رسیده ( در این وضعیت تقریبن 25 درصد درآمد حاصله فقط صرف دستمزدها می شود ) شالیکاران را در تنگنای بدی گرفتار کرده است. این مشکلات در شرایطی است که در حال حاضر درصد قابل توجهی از محصول بدست آمده ی سال پیش در انبارها و شالیکوبی ها راکد مانده و در حال خاک خوردن است که این معضل هر گونه امیدی برای افزایش قیمت برنج را منتفی می کند.

این وضعیت مصیبت بار شالیکاران مازندرانی است که آنها به مرز ورشکستگی رسانده است.

(1): برای مقایسه قیمت برنج در یک دوره بهترین زمان مهرماه است چرا که بخش عمده ی محصول برنج تا این زمان به بازار عرضه شده و آهنگ افزایش قیمت برنج در پایان این ماه معمولن کاهش قابل توجهی پیدا می کند.